< Δηλιαστής
δηλίκιον >
Δηλιεύς
,
-έως, ὁ
delio
1
de Delos
epít. de Apolo
IG
12(7).50.3 (Amorgos, heleníst.).
2
ét.
de Delia
y
Delion
St.Byz.s.u.
Δηλία
y
Δήλιον
.