< δαφνίτης
Δαφνιτικός >
Δαφνίτης
,
-ου
• Alolema(s):
-ας
EM
250.38G.
Dafnita
1
subst. ὁ Δ.
laureado
epít. de Apolo en Siracusa, Hsch.,
EM
l.c.
2
ét. de Dafne (Δάφνη
II 1
) St.Byz.s.u.
Δάφνη
.
3
plu. οἱ Δαφνῖται
dafnitas
pueblo del interior de Libia, Ptol.
Geog
.4.6.6.