Δαυλιεύς, -έως, ὁ


1 daulieo ét. de Dáulide, ref. a Orestes, A.Ch.674, cf. Paus.10.4.9, ἁ πόλις ἁ τῶν Δαυλιέων FD 4.69.17 (I a.C.).

2 Daulieo mit. hijo de Tirano y Crestona, fundador de la ciu. de Dáulide en Fócide, Sch.Il.2.520.