Βρεντεσῖνος, -ου, ὁ
• Alolema(s): -εσινός Plu.Ant.35; -έσιος App.BC 1.79, 5.26, 56
brentesino, brentesio ét. de Brentesion
ἀνήρPlb.3.69.1, cf. Plb.10.1.9, Str.6.3.5, Plu.l.c., Pomp.62, App.ll.cc., St.Byz.s.u. Βρεντέσιον.
ἀνήρPlb.3.69.1, cf. Plb.10.1.9, Str.6.3.5, Plu.l.c., Pomp.62, App.ll.cc., St.Byz.s.u. Βρεντέσιον.