Βοιωταρχέω
• Morfología: [part. gen. plu. [β]οιωταρχιόν[τ]ων IG 7.2407.12 (Tebas IV a.C.)]


ejercer la magistratura de beotarca Th.2.2, 4.91, D.59.99, Plu.Pel.14, SEG 32.476.12 (Onquesto IV a.C.), 15.282.1 (Oropo III a.C.), IG l.c., Them.Or.5.66a.