< Βάβυρσα
Βάβυς >
Βαβύρτας
,
-ου, ὁ
Babirtas
mesenio de costumbres disipadas, III a.C., Plb.4.4.5, 7
•
de donde
βαβύρτας· ὁ παράμωρος
Hsch.