Αἰολικός, -ή, -όν


1 eolio, de Eolia πολίσματα Th.4.52, Κύμα Hermesian.7.56, en métr. ἔπος Heph.7.5, del dialecto ἀντωνυμίαι A.D.Adu.164.1
•subst. τὸ Αἰ. dialecto dorio A.D.Adu.193.15, Sch.Er.Il.16.524n.

2 adv. -ῶς en dialecto eolio S.E.M.1.78, St.Byz.s.u. Μυσία.