ἐγκατοικίζω


I tr.

1 fundar δώδεκα πόλεις Str.5.4.3
instalar, establecer, asentar c. ac. de pers. y dat. de lugar ἐγκατῴκισεν αὐτῇ Σύρους I.AI 9.245, cf. D.L.1.51, c. rég. prep. ἀπέναντι τοῦ παραδείσου ... αὐτόν Chrys.M.53.152.

2 colocar dentro, meter ἀγάλματ' ἐγκατοικιεῖ θεῶν en un templo, Lyc.1262, τὴν δὲ ... παρθένον τῷ ὄνῳ ἐγκατοικίσωμεν metamos a la doncella en la tripa del burro Luc.Asin.25, en v. pas. ἐν σαπροῖς σκεύεσι ... οἶνος κάλλιστος ἐγκατοικίζεται en los odres viejos se halla el mejor vino, Vit.Aesop.W.112
fig. c. ac. de abstr. infundir, inspirar, inculcar c. dat. de pers. δέος σφίσιν Lib.Or.18.219, ἐν αὐτοῖς τυφλὰς ἐλπίδας Sch.A.Pr.253cH., en v. pas. ὁ δ' ἐκ φιλοσοφίας τῷ ἄρχοντι ... ἐγκατοικισθεὶς λόγος Plu.2.779e.

3 asignar Αἰγύπτιοι τῇδε τῇ τάξει τὸ φρουρητικὸν ἐγκατοικίζουσιν los egipcios asignan la propiedad de guardián a este orden (de seres) Dam.in Prm.257.

II intr. en v. med. instalarse, establecerse fig. de abstr. Ἔρως ... οὔπω ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων ἐγκατῳκίζετο Him.10.9, τὸν νοῦν ἐγκατοικίζεσθαι τῷ σώματι Them.in de An.107.21.